زندگی در کنار دکل های برق

زندگی در کنار دکل های برق

دکل های برق غول های آهنین و چشم نوازی هستند، که همه ما آنها را در نزدیکی محل زندگی خود بارها دیده ایم. طبق ساختارهای قدیمی شبکه های توزیع برق مناطق شهری و مسکونی این دکل ها، کار توزیع برق را به وسیله سر کابل و مفصل و سایر تجهیزات دیگر انجام می دهند. امروز نیز در برخی از خیابان های حتی پر تردد شهر و فاصله بسیار نزدیک این دکل ها تا منازل مسکونی شاهد آنها هستیم. اما آیا وجود این دکل ها مشکلی ایجاد می کند یا خیر؟ پاسخ قطعا بله است.

مشکلات این دکل های برق فشار قوی از چند جهت قابل بررسی است:

1- ظاهر غول پیکر و بسیار بزرگ این دکل ها و فضایی که اشغال می کنند بر ظاهر و زیبایی محله اثر گذاشته و صحنه زشتی را هر روز مقابل چشم رهگذاران تداعی می کند.

2- این دکل ها با فضایی بسیار کم و در حد 2 تا سه متر با گاردهایی سیمانی مسدود شده اند و گاهی در وسط یک خیابان قرار گرفته اند. رهگذران محلی به خوبی با این دکل ها آشنا هستند و در هنگام عبور و مرور فاصله خود را با این دکل ها حفظ می کنند اما بسیار اتفاق افتاده است، یک وسیله نقلیه غریبه هنگام ورود با این خیابان ها و بدون اطلاع از وجود یک دکل آهنی در وسط خیابان به طرز وحشتناکی با گاردهای محصور شده این دکل ها تصادف کرده و جان خود را از دست دهد.

3- این کابل های فشار قوی با ولتاژهای متغییر بر روی سر ساکنان محله سایه افکنده اند و هر فرد روزی چند بار از زیر این کابل ها عبور خواهد کرد. میدان مغناطیسی ایجاد شده توسط این کابل ها و امواج تشعشع پیدا کرده در فضای اطراف بر روی سیستم عصبی افراد تاثیرات مخربی می گذارد. در هوای بارانی و زمانی که هوا دارای رطوبت است میدان مغناطیسی این کابلها باعث یونیزه شدن مولکول های هوا و بوجود آمدن پدیده ایی به نام کرونا و شنیده شدن صدای ویز ویز از این دکل ها خواهد شد. در این مواقع اثرات مخرب این امواج خصوصا بر سیستم عصبی افراد بیشتر از سایر مواقع خواهد بود. در این موقعیت و زمان هایی که وضعیت هوا بسیار بد می شود، وزارت نیرو باید از تجهیزات مناسب و به روز در این دکل های فشار قوی  استفاده کند تا بتواند از بروز خطرات جدی جلوگیری کند و در زمان وقوع حوادت بتواند به موقع جریان برق را قطع کند. یکی از این تجهیزات ارت موقت فشار قوی می باشد، که در زمان تعمیرات برای بستن خطوط برق مناطق فشار قوی و متوسط نیز استفاده می شود. می توان از این قطعه و سایر قطعات در جهت ایمن نگه داشتن جان ساکنین این مناطق پر خطر، استفاده کرد.

4- در زمان های مانند رعد و برق ممکن است این کابل ها پاره شده و مشکلات جبران ناپذیری را به وجود آورند. خطرات برق گرفتگی در حالت عادی و در مناطقی که این دکل ها بدون هیچ گونه فضای محصور شده ایی، خصوصا برای بچه ها از دیگر خطرات این غول های آهنی است.

5- به گفته کارشناسان برق فاصله و حریم این دکل ها با منازل مسکونی، برای کابل هایی با فشار 63 کیلو وات حدود 12 متر، ولتاژ 230 هزار ولت حدود 17 متر و ولتاژ 400 هزار ولت حدود 20 متر مورد نیاز است که در بسیاری از مواقع این حداقل فاصله در مناطق مسکونی مورد نظر رعایت نشده و بدون قانون و ضابطه خاصی اجازه ساخت و ساز در این حریم ها توسط شهرداری ها داده شده است.

6-  به گزارش طراحی سایت در اصفهان در 4 سال قبل طبق تحقیقات صورت گرفته در بین کودکان ارومیه ایی که دچار سرطان خون و تالاسمی بودند، مشخص شده متاسفانه شمار زیادی از این کودکان در حریم این دکل های برق زندگی می کنند. این تحقیقات ثابت کرد 23 درصد از این کودکان در فاصله کمتر از 500 متر و با میدان مغناطیسی بین 7/1 تا 2/0 تسلا از این دکل ها سکونت داشتند. نتیجه این تحقیقات ثابت کرد خطر ابتلا به سرطان خون در افراد خصوصا در کودکانی که در فاصله کمتر از 500 متر از دکل های برق فشار قوی زندگی می کنند، 5/8 برابر بیشتر است.

با وجود پیشرفت تکنولوژی و زیر سازی تمامی کابل های برق از هوایی به زمینی در سایر مناطق مسکونی، متاسفانه هنوز شاهد این دکل ها در بسیاری از مناطق مسکونی هستیم. جمع کردن این دکل های هوایی به زمینی قبلا مستلزم حفر کانل های زیر زمینی بود ولی الان قابل انتقال به عمق یک متری خاک می باشد. متاسفانه هزینه های این کار، عدم مسئولیت سایر دستگاهها خصوصا وازرت نیرو و تجهیرات مورد نیاز مثل تجهیرات کابل خود نگهدار و غیر، باعث شده است ما هنوز شاهد این دکل های غول پیکر در سطح برخی از شهرها و خطرات و صدمات جبران ناپذیر آنها باشیم.

نتیجه: از ساخت و ساز، سکونت، فعالیت و زندگی در کنار دکل های برق در مناطقی که کمتر از 500 متر از دکل های برق فشار قوی هستند، جدا خودداری کنید.